19 listopada 2016

Łódź jest fajna!

Pochmurny listopadowy poranek, siódma rano, Kraków Główny. Pociąg relacji Kraków - Szczecin stoi na peronie. W końcu rusza. Chwilę później pędzi już przez zimną, zachmurzoną Polskę.

Centrum handlowe Manufaktura.



Po dwóch godzinach z hakiem, wjeżdża do Łodzi. Wysiadam. Zaśnieżona stacja Łódź Widzew jest nieduża i nie widać na niej ruchu, oprócz pasażerów mojego pociągu. Betonowy korytarz pod peronami wygląda trochę nieprzyjaźnie, ale przechodzę nim... i jest już lepiej.

Śnieżny dworzec Łódź Widzew.

Pociąg Intercity relacji Kraków-Szczecin, którym przyjechałem.

Droga z dworca do Ronda Inwalidów. Widzew.


Przed wyjazdem myślałem o Widzewie jako o "blokowisku, na którym można oberwać". Szczerze? Nie zauważyłem. Dobra, okolice dworca są blokowiskiem, ale naprawdę to nie jest miejsce, które wygląda jak mordownia - bloki są zadbane i jest czysto.

Godzinę później, w tramwaju: "następny przystanek: Zachodnia Manufaktura". Największe centrum handlowe w naszej części Europy. Normalnie nie cierpię tego typu miejsc, boli mnie w nich głowa, a poza tym nie kręci mnie chodzenie po sklepach. Spodziewałem się jakiejś przereklamowanej galerii handlowej... ale okazała się super!

Łódź Bałuty, Manufaktura. Ładne, pofabryczne centrum handlowe.

Krzesło pod Manufakturą. Oczywiście fotka na nim obowiązkowa :)


Chyba nie przesadzę, jak powiem, że to jedna z najsensowniej zbudowanych galerii handlowych w Polsce. Budynki ze starej, czerwonej cegły, w żaden sposób nieotynkowanej, stały się na nowo użyteczne. Zachowało się trochę pofabrycznej "duszy" w tym miejscu, ale jednocześnie korzystają z tego ludzie. Z takim czymś w Polsce nigdy wcześniej się nie spotkałem.

Później idę na Piotrkowską. Być w Łodzi i nie zobaczyć Piotrkowskiej.... trochę dziwnie by było. Ale nie jestem tam tylko po to, żeby być na głównej ulicy miasta. W podwórku jednej z kamienic jest tak zwany Pasaż Róży. Tysiące fragmentów pociętych w różny sposób luster, którymi wyłożone są ściany podwórka. Wygląda to pięknie... a skierowane jest do osób z chorymi oczami i ich rodziców (jedna z matek, współczesna artystka Joanna Rajkowska, była inicjatorką całego projektu).


Fragmenty luster, część instalacji "Pasaż Róży"

Porozcinane lustra (Pasaż Róży).


Jako osoba, która ma dosyć sporą wadę wzroku (-4 i -3) uznałem, że muszę odwiedzić to miejsce. Zasadniczo bardzo mi się to spodobało - nie tylko ze względu na to, że jest poświęcone widzeniu, ale też, że po prostu wygląda ładnie i jest interesującym punktem na łódzkiej mapie sztuki współczesnej.

A jeśli już jesteśmy przy sztuce współczesnej... Łódź to stolica polskiego street artu. Trasę swojej wycieczki zaplanowałem tak, żeby skupić się głównie na muralach i Łodzi fabrycznej - co w sumie mi się udało i było znacznie ciekawsze, niż spacerowanie Pietryną (które doprowadzało mnie do szału - ani grama cienia, a ulica długaśna i prosta).

W zamian za to chodziłem ul. Wólczańską (która była znacznie lepszym wyborem). Też jest prosta jak struna, ale moim zdaniem dużo ciekawsza. W pewnym momencie miałem widok na główny dworzec tramwajowy... wiata w kolorach tęczy. Widać, że ktoś miał pomysł i go zrealizował w dość niezwykły sposób.

Węzeł przesiadkowy dla tramwajów w Łodzi (Piotrkowska Centrum).


Generalnie w fabrycznej Łodzi czułem się trochę jak na Ukrainie... było widać prawdziwą tkankę miejską i sporo street artu. Nie będę nawet próbować tego opisywać, bo tam czuło się "to coś":

Ul. Wólczańska, połączenie jesieni i zimy.
  
Centrum medyczne... i wytłuczone szyby w oknach.

Wejście do Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego "Lido"

Połączenie street artu i przemysłowości w Łodzi.

Napis z gwoździ ("Cisza" przy Wólczańskiej).

Kwiaty też mogą być street artem!

Murale czasami przedstawiają dziwne rzeczy.
Na początku miałem w planach iść jeszcze do Białej Fabryki [Muzeum Włókiennictwa], bo ponoć jest fajne... ale słyszałem, że trzeba mu poświęcić jakieś dwie godziny (a tyle nie miałem). Ograniczyłem się do spaceru po parku Reymonta, skąd bardzo dobrze je widać.

Park Reymonta, widok na Białą Fabrykę.


Ostatnim punktem były famuły - łódzkie domy wielorodzinne, ufundowane jako mieszkania dla robotników w fabrykach na przełomie XIX i XX wieku. Widziałem już wcześniej coś podobnego (familoki na Śląsku), ale nigdy nie zatrzymałem się, żeby je pooglądać.

Pofabrykanckie domy wielorodzinne w Łodzi nazywa się famułami.


A później... biegiem na autobus w stronę dworca. Naprawdę miałem szczęście, bo wpadłem na dworzec dosłownie niecałą minutę przed odjazdem pociągu. Chyba chciałem tam zostać ;) a tak poważnie, to dobrze, że udało mi się zdążyć... bo średnio chciało mi się czekać na Widzewie 4 godziny na następny. To się nazywa mieć więcej szczęścia niż rozumu ;)

Potem to już tylko 2,5 godziny w średnio klimatycznym (ale za to szybkim i w miarę tanim pociągu) i 16.58 Kraków Główny. Za wyjazd zapłaciłem 62 złote (56 za pociąg w obie strony i 6 za miejski bilet 24-godzinny).

Ogólnie rzecz biorąc, Łódź zrobiła na mnie bardzo miłe wrażenie. To nie jest miasto oczywiste, żeby próbować je zrozumieć, trzeba najpierw zapoznać się trochę z jego historią, zobaczyć, które miejsca warto odwiedzić i zejść z utartego szlaku. Nie zobaczymy "prawdziwej" Łodzi, chodząc wyłącznie Piotrkowską... trzeba się nieco zagłębić w miasto.

Do Łodzi muszę jeszcze wrócić. Nie było mnie w Muzeum Kanału "Dętka", w Białej Fabryce, na Radegaście, na lotnisku... w wielu różnych miejscach. Całe szczęście, że Łódź jest niedaleko od Krakowa i ma z nim sensowne połączenia :)

PS. Zgadnijcie - gdzie następny solowy wyjazd?
Share:

14 komentarzy:

  1. Tak Lodz zdecydowanie ma to cos choc polowy opisanych przez Ciebie punktow nie zaliczylam. Mysle tez ze od ostatniej mojej wizyty wiele sie zmienilo.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. generalnie to jest ciekawe miasto, które zdecydowanie warto odwiedzić :)

      Usuń
  2. obstawiam Lublin, Kielce albo Poznań :) ciekawe czy trafię, bo w totolotka nie bardzo
    czytelniczka85

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lublin i Poznań tak, ale jako jedne z następnych wycieczek :)

      Usuń
  3. Bardzo lubię Łódź, a Pasaż Róży świetnie się nadaje na sesję fotograficzną! Teraz, w listopadzie był tam śnieg?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. śnieg był głównie na Widzewie, w centrum i na Bałutach tylko miejscami. Też polubiłem Łódź :)

      Usuń
  4. Oj tak! Fajowa :-) I nie taka straszna jak ja malują ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Chyba muszę ponownie przekonać się do tego miasta, bo przygody sprzed paru lat skutecznie mnie powstrzymują przed powrotem! Ale wrócę, trzeba wrócić i dać szansę raz jeszcze! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ale lotnisko przynajmniej fajne ;) generalnie Łódź to fajne miasto!

      Usuń
  6. Jak widać - Łódź da się lubić! Nigdy tam nie byłam turystycznie, ale w ramach odkrywania uroków Polski na pewno kiedyś się wybiorę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja wybrałem ją jako jeden z pierwszych celów... bo taka niedoceniana

      Usuń
  7. Łódź da się lubić, chociaż nie jest łatwa do poznawania i bardzo szybko można się zniechęcić. Odległości między najfajniejszymi miejscami są dość duże i w ramach wycieczki na jeden dzień warto świadomie się ograniczyć i zobaczyć fragment, ale zapuścić się w nieoczywiste miejsca poza szlakami... Teraz jest łatwiej, bo pociągi wreszcie docierają do Łodzi Fabrycznej i można natychmiast po wyjściu z pociągu znaleźć się na Piotrkowskiej, którą warto mimo wszystko zobaczyć, by zrozumieć Łódź.
    Wokół odwiedzanych przez Ciebie miejsc jest kilka punktów wartych zobaczenia: Na Wólczańskiej willa Kindermana, jeden z najpiękniejszych przykładów secesji (lubię secesję), obok Białej Fabryki, skansen drewnianej, przemysłowej Łodzi (darmowy), obok familoków na Księżym Młynie Specjalna Strefa Ekonomiczna z przepięknie odrestaurowanymi budynkami fabrycznymi (nie wiem czy nie lepiej niż w Manufakturze). I już zupełnie poza wszelkimi trasami - chyba największy cmentarz żydowski w Europie. Miejsce niesamowite, koniecznie trzeba zobaczyć (byle nie w sobotę, bo zamknięty!)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o cmentarzu żydowskim wiedziałem, ale niestety - nie udało mi się dotrzeć (poza tym i tak była sobota) :( . A fenomenu Piotrkowskiej chyba nigdy nie zrozumiem - poza Pasażem Róży, kiedy nią szedłem, po prostu mózg mnie bolał z braku bodźców (no po prostu) - a o skansenie i Strefie Ekonomicznej w ogóle nie wiedziałem! podobno fajna jest też sama Biała Fabryka...

      a, no i ja nie ogarniam za bardzo, co by mnie zniechęcało do tego miasta (pomijając Piotrkowską, bo tak to Łódź jest pełna moich ulubionych klimatów) - za to Wólczańska po prostu jest super. mnie z każdą chwilą podobało się coraz bardziej, ledwo zdążyłem na Widzew do pociągu powrotnego ;)

      Usuń





W tej witrynie są wykorzystywane pliki cookie, których Google używa do świadczenia swoich usług i analizowania ruchu. Twój adres IP i nazwa użytkownika oraz dane dotyczące wydajności i bezpieczeństwa są udostępniane Google, by zapewnić odpowiednią jakość usług, generować statystyki użytkowania oraz wykrywać nadużycia i na nie reagować. (więcej informacji w polityce prywatności)

Poznajmy się!

Cześć! Mam na imię Szymon. Cieszę się, że się tu znalazłeś - nie pożałujesz! Znajdziesz tu relacje z moich podróży, praktyczne wskazówki i porady, fotografię podróżniczą i osobiste przemyślenia. Czytaj, oglądaj, inspiruj się i... ruszaj w świat! A jeśli chcesz mnie o coś zapytać, to zwyczajnie napisz do mnie w komentarzu, na Facebooku czy mailem. (więcej o mnie tutaj)

Wesprzyj mnie lajkiem! :)

Moje artykuły

© Szymon Król / Za miedzą i dalej 2021. Wszystkie prawa zastrzeżone/All rights reserved. Obsługiwane przez usługę Blogger.

Blog Archive

BTemplates.com