28 marca 2016

Wschód słońca na Babiej Górze.

Te święta chcieliśmy spędzić jakoś... inaczej, niż zwykle. Przez wiele lat naszą tradycją było jeżdżenie na Wielkanoc na narty. Natomiast w tym roku, przed planowanym letnim wyjazdem (gdzie chcemy też zdobyć kilka szczytów) postanowiliśmy połazić po górach. Żeby było zabawniej, to zrobiliśmy to zaraz po zmianie czasu na letni i do tego... częściowo w nocy! :D



A dlaczego robimy to częściowo w nocy? A dlatego, że nasz cel to wschód słońca na Babiej Górze! Na początku spotykamy się z Tatą w Krakowie o nieprzyzwoitej godzinie drugiej nad ranem, w poniedziałek 28 marca (dzisiaj). Na przełęcz Krowiarki docieramy ok. godziny 4.30 rano. Było jeszcze dość ciemno, ale za to pełno gwiazd i w zasadzie zero ludzi. Nie tracąc czasu, wychodzimy czerwonym szlakiem w górę.

Na początek oczywiście odcinek, którego najbardziej nie lubię - czyli las. Nie lubię go, bo jest mało widokowy i dosyć stromy... ale szło się super. W ogóle najbardziej bałem się tego lasu w nocy, ale teraz myślę, że tamtędy najlepiej iść właśnie o takiej porze, bo nie ma ludzi, a szlak nie jest jeszcze śliski.

W lesie spotykamy pierwszego człowieka na trasie, który... schodzi, bo wraca się po raki (bo wyżej według niego jest ślisko). My ani raków, ani nakładek antypoślizgowych nie mieliśmy i naprawdę dało radę. Przed 6. rano jesteśmy na Sokolicy (1367), najniższym szczycie szlaku na Babią Górę.




Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej. Wschód słońca ostatecznie mamy na Kępie (1521) - mimo, że to nie jest sam szczyt masywu Babiej Góry, to widoki piękne! Naprawdę, to trudno opisać, tym bardziej, że widoczność jest jak żyleta.

Idziemy na górkę o wdzięcznej nazwie Gówniak (1617). Nie wiem, czemu, ale jak szliśmy tam półtora roku temu, to wydawało mi się, że tam właśnie jest najfajniejszy odcinek. Wbrew pozorom... nie! Fajnie tam jest w lecie, a w zimie do przeżycia (najlepszy odcinek zimą jest w okolicach Kępy). 






W okolicach Gówniaka zaczynam już czuć zmęczenie - każda górka okazuje się być nie tą, na którą idziemy... ogólnie idzie się średnio, słońce zaczyna już normalnie świecić i w zasadzie znikąd pojawiają się ludzie (a do tej pory ich prawie nie było). Na szczęście pokonujemy te kilka górek i o 7.40 stajemy na szczycie Babiej Góry (1725 m.n.p.m) - pierwsza góra, którą zdobyłem zimą :)

Co prawda przychodzimy na sam szczyt, inaczej zwany Diablakiem, godzinę po wschodzie słońca, ale absolutnie tego nie żałujemy, że się spóźniliśmy. Wschód na Kępie też był super ;)







Na samej górze spędzamy jakieś 20 minut - zimno (z -5 stopni), wieje... no jak to w górach. Mniej więcej o 8. zaczynamy odwrót. Idzie zaskakująco szybko, chociaż w niektórych momentach lepiej jest zjeżdżać niż iść ;) - szlak jest już niestety wyślizgany, zaliczamy oczywiście parę wywrotek. W okolicach 9. jesteśmy na Sokolicy, ale zamiast dalej schodzić tą samą drogą, skręcamy na Perć Przyrodników. Niestety, z tej wędrówki w ogóle nie mam zdjęć - trochę za stromo i za ślisko, żeby wyszło coś sensownego.

Ostatecznie po dłuższej chwili schodzenia/zjeżdżania percią, trafiamy na ścieżkę Górny Płaj. Tam już w zasadzie zwykła leśna droga, płasko... dochodzimy do Krowiarek równo o 10.00 - mieliśmy 5,5 godziny i 11 km łażenia. Do wiosennego Krakowa przyjeżdżamy ok. 12., ja większość drogi śpię. Było bardzo fajnie! :D

Porady praktyczne

  • Wschód słońca z masywu Babiej wart jest wysiłku.
  • Leśne podejście w nocy jest przyjemniejsze, niż w dzień.
  • W dzień na Babiej jest pełno ludzi, nawet zimą - już o 8.30 szlak w środkowej części był dosyć wyślizgany. A 2,5 godziny wcześniej nikogo tam nie było.
  • Jak chcecie iść Percią Przyrodników - to najlepiej jest nią schodzić.
  • Wyjście na Diablak nie wymaga jakichś wielkich przygotowań kondycyjnych, aczkolwiek lepiej wyjść najpierw latem, a potem zimą. (o naszym letnim wyjściu poczytacie tutaj)

Pomimo tego, że większość moich wyjazdów jest zagraniczna, to zwykle udaje mi się wygospodarować kilka dni w roku, żeby odwiedzić miejsca w Polsce, bo też mogą być ciekawe! Odwiedziłem już ich trochę. A jeśli chcesz dowiadywać się o, co u mnie i o moich podróżach na bieżąco, dołącz do grona czytelników na FB (facebook.com/zamiedzaidalej).

Share:

36 komentarzy:

  1. Super wielkanocna przygoda, podziwiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Magicznie i zachęcająco to przedstawiłeś.Logistycznie trudne do wykonania,ale kto wie może kiedyś... Wtedy zajrzę tu raz jeszcze po wskazówki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. no w sumie bez samochodu trudno to zrobić... ale dla chcącego nic trudnego ;)

      Usuń
  3. Od jakiegoś czasu marzy mi się, żeby iść pospacerować po Tatrach. Nie mówię od razu o wspinaczce, ale nie pogardziłabym jakimś ładnym szlakiem turystycznym. A zdjęcia są naprawdę piękne, zazdroszczę! :)

    Pozdrowionka!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja polskie Tatry jakoś średnio lubię ;) za dużo ludzi - znacznie fajniej jest po słowackiej stronie ;)

      Usuń
  4. To musialo byc niezwykłe podejście i piekne widoki!

    OdpowiedzUsuń
  5. piękne zdjęcia!
    wyprawa bardzo zachęcająca, ale... nie jest niestety mądre chodzić po górach zimą bez sprzętu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Generalnie też zależy, jakie to góry. Tego dnia mieliśmy 99% pewności, że będzie dobra pogoda i mieliśmy siłę [jakby pogoda nie była dobra i/lub nie mielibyśmy siły, to byśmy się tam nie pchali], więc to nie było "wyjdziemy choćby nie wiem co". Poza tym, wcześniej byliśmy na Babiej Górze (znamy trasę). Pozdrawiam!

      Usuń
  6. Widoki na zdjęciach piękne. Już sobie wyobrażam jak musiało być na żywo.

    OdpowiedzUsuń
  7. Dla takich widoków i takiego wschodu słońca podjęłabym się tego wysiłku. Nie mam zbyt dużego doświadczenia w zdobywaniu szczytów, ale patrząc na tego typu relacje miałabym ochotę spróbować. Kiedyś jako mała dziewczynka chodziłam z Tatą po górach. Dobrze i z sentymentem to wspominam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Naprawdę spróbuj! Takie straszne to się tylko wydaje, a tak naprawdę to supersprawa ;)

      Usuń
  8. Bardzo fajny pomysł :D A ja tęsknię za moimi Bieszczadami ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. potwierdzam, fajny! :D a Bieszczady bardzo lubię, w szczególności ukraińską część!

      Usuń
  9. Zdjęcia naprawdę robią wrażenie :)

    OdpowiedzUsuń
  10. podziwiam! chyba bym sie bała w nocy... ale ja ogólnie raczej mam słabą kondycję, więc co najwyżej w dzień i latem spróbuję :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja pierwszy raz też wchodziłem w dzień i latem ;) a moja kondycja jest taka, że zawsze miałem 4 z WF-u ;) [a swoją drogą nawet dzienne letnie wejście bardzo poprawia kondycję!]

      Usuń
  11. Bardzo przydatne porady i przepiękne zdjecia! :D

    OdpowiedzUsuń
  12. Sama uwielbiam wszelkiego typu łażenie i góry :) Ale podziwiam za zmotywowanie się do ruszenia w środku nocy, żeby ze szczytu podziwiać wschód słończa, bardzo podziwiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. było ciężko, tym bardziej, że dzień po zmianie czasu ;) i dla mnie 7 rano to najczęściej blady świt ;) ale daliśmy radę!

      Usuń
  13. Fantastyczne widoki aż dech zapiera w piersi :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Wow super sprawa na spędzenie Wielkanocy!
    https://cocoshkablog.wordpress.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wielkanoc albo w górach albo na nartach - to jest to! :D

      Usuń
  15. Dla takich zdjęć naprawdę warto wstać o tak chorej godzinie :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. godzina była chora, ale widoki piękne :) normalnie 5. rano to dla mnie blady świt - lubię wschody słońca, ale wstawanie na nie... średnio :D

      Usuń
  16. Anonimowymaja 31, 2016

    Bardzo ciekawy wpis i jeszcze lepsze zdjęcia. Na pewno będę Cię śledził. ;) @Dominik

    OdpowiedzUsuń
  17. My na Babiej Górze byliśmy w Sylwestra 2014 ale patrząc na Twoje zdjęcia to nic się nie zmieniło, nawet śnieg jakby ten sam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. największą różnicę widać między Babią letnią i zimową ;)

      Usuń





W tej witrynie są wykorzystywane pliki cookie, których Google używa do świadczenia swoich usług i analizowania ruchu. Twój adres IP i nazwa użytkownika oraz dane dotyczące wydajności i bezpieczeństwa są udostępniane Google, by zapewnić odpowiednią jakość usług, generować statystyki użytkowania oraz wykrywać nadużycia i na nie reagować. (więcej informacji w polityce prywatności)

Poznajmy się!

Cześć! Mam na imię Szymon. Cieszę się, że się tu znalazłeś - nie pożałujesz! Znajdziesz tu relacje z moich podróży, praktyczne wskazówki i porady, fotografię podróżniczą i osobiste przemyślenia. Czytaj, oglądaj, inspiruj się i... ruszaj w świat! A jeśli chcesz mnie o coś zapytać, to zwyczajnie napisz do mnie w komentarzu, na Facebooku czy mailem. (więcej o mnie tutaj)

Wesprzyj mnie lajkiem! :)

Moje artykuły

© Szymon Król / Za miedzą i dalej 2021. Wszystkie prawa zastrzeżone/All rights reserved. Obsługiwane przez usługę Blogger.

Blog Archive

BTemplates.com