Wrażenia z wyjazdu do Kielc

Znowu wyjazd wyszedł inaczej, niż miał wyjść... początkowo chciałem jechać do Katowic (tak, kolejny raz ;) ), ale jednak zdecydowałem, że pojadę do Kielc, a Śląsk zostawię sobie na kiedy indziej. Efekt był taki, że kilkanaście godzin później jechałem już do stolicy świętokrzyskiego.

Tak czy inaczej, naprawdę zdążyłem na pociąg w ostatniej chwili. Kupiłem bilety na 3 minuty przed odjazdem... potem jeszcze trzeba było przebiec spod kas na 5 peron. Na szczęście Regio do Ostrowca Świętokrzyskiego nie uciekło mi sprzed nosa.

To w sumie pierwszy raz, kiedy wybrałem Regio zamiast Intercity - normalnie jeżdżę raczej tą drugą kategorią pociągów (Regio raczej w lecie i na krótsze dystanse), no ale skoro miało lepszą godzinę odjazdu i nie jakiś masakrycznie długi czas jazdy, w zasadzie nie zastanawiałem się za długo. Akurat trafił się jeden z nowszych składów (chyba wolę te stare, ale te nowe też nie są najgorsze)

Po 2 godzinach dojeżdżam do Kielc - aż nie chce mi się wysiadać z pociągu. Pierwsze wrażenie takie sobie, dworzec... widziałem ładniejsze. Nie to, żeby był brzydki, ale na pewno dałoby się znaleźć fajniejsze. Za to po wyjściu, od razu moją uwagę przykuwa PKS, o którym słyszałem przed wyjazdem - akurat on wygląda całkiem spoko (mnie skojarzył się z UFO), przede wszystkim ze względu na swój kształt. Dosyć ładnie wygląda też neogotycki kościół nieopodal, ale nie wchodzę.

Później idę w stronę starej części miasta. Ostatni raz byłem tam 5 lat temu (nie licząc krótkiego przejazdu kolejowo-rowerowego w 2014) i zapamiętałem, że właśnie stare Kielce są ogólnie piękne. Chyba mocno musiały zmienić mi się gusta, bo teraz patrzę na ich starówkę i myślę, że jest ładnie, ale nie jakoś szałowo - po prostu nie moje klimaty. Tak naprawdę widzę przede wszystkim jeden punkt wspólny z miastami, które do tej pory odwiedziłem - a dokładniej długą i prostą ul. Sienkiewicza. Mnie bardzo przywodziła na myśl łódzką "Pietrynę", chociaż jest od niej dużo krótsza - ale tak czy inaczej, należy do typu ulic, których nie trawię - długaśna, prosta i w moim osobistym odczuciu dosyć nudna. Chodzenie takimi ulicami naprawdę powoduje u mnie zmęczenie, nie tyle fizyczne, co psychiczne.

W sumie po niedługim czasie wracam na dworzec, udaje mi się zrobić kilka zdjęć i... zostaje czekać na InterCity do Krakowa. Po wejściu do środka budynku, w zasadzie potwierdza się moje wrażenie co do niego - po prostu zwykła stacja kolejowa, nic na plus, ani nic na minus. Natomiast pociąg, który przyjeżdża po 45 minutach mojego czekania, jest zdecydowanie na plus - nowoczesny i dość szybki, wręcz zaprasza do jazdy (fajnymi dodatkami są czyste szyby i WiFi).

Szczerze powiedziawszy, Kielce to miasto, które naprawdę mogę przypisać do kategorii "zdecydowanie nie moje klimaty", ale jednak nie wszystko było tam złe. Było kilka "smaczków", co do których można wysilić się na stwierdzenie, że uratowały to miasto przed moją niechęcią do niego. Poza tym jednak według mnie w świętokrzyskim (które jako region bardzo lubię) jest sporo ciekawszych miejsc do zwiedzania.

Może zainteresować Cię też:

• relacja z pierwszej samotnej podróży do Wrocławia,
• artykuł o wyjeździe do Łodzi,
• galeria zdjęć z Opola.

Kielce odwiedziłem w styczniu 2017, w ramach cyklu podróżowania po polskich miastach. Wybierasz się tam? Zapoznaj się z innymi tekstami z tej serii. A jeśli chcesz dowiadywać się o, co u mnie i o moich podróżach na bieżąco, dołącz do grona czytelników na FB (facebook.com/zamiedzaidalej).