23 września 2017

Południowo-wschodnie klimaty 2017. Część 1 - kierunek Ukraina!

23 lipca 2017
Startujemy w niedzielę po południu. Kierunek zupełnie inny niż do tej pory, kiedy jeździliśmy na Bałkany. Po raz pierwszy nie jedziemy w stronę Słowacji i Węgier, tylko do naszych wschodnich sąsiadów - czyli na Ukrainę. Od dość dawna chciałem przetestować i tę trasę, no bo w końcu to zawsze ciekawsza opcja.

Podkarpacki fragment trasy to głównie pagóry



A4 dzisiaj jest mało sympatyczna, czujemy to zwłaszcza w hondzie. Taka ciężka, autostradowa atmosfera mocno nas męczy - więc z ulgą rezygnujemy z niej na rzecz starej drogi, którą jedzie się już znacznie przyjemniej (zresztą i tak wolę starą trasę, po wybudowaniu autostrady znacznie mniej zatłoczoną).

Widoki z drogi Tarnów-Jasło-Krosno, Pogórze Ciężkowickie (Liwocz)

Jasło - rynek


Z polskich atrakcji trasy, w Jaśle jemy jeszcze lody na rynku, a w Krośnie chcemy kupić uszczelkę do opon. Nie ma w żadnym z dużych sklepów, jest za to na zwykłej stacji benzynowej (najciemniej pod latarnią...). Dalej trasa mija bez żadnych większych przygód, pomijając, że przez pewien czas pada. Na dzisiaj, nie licząc granicy, nasz ostatni cel to Myczkowce, a dokładniej "Myczkowianka", prowadzona przez Obcych z forum transalp.

Myczkowianka (Myczkowce) - menu

Myczkowianka w środku

Pstrągi z Myczkowianki są pyszne


Jest gwarno i głośno, ale bardzo sympatycznie, czuć atmosferę i zero zadęcia, jedzenie (pstrąg na maśle) też pyszne! Niestety kiedy stamtąd wyjeżdżamy, jest już 19 - więc robimy tylko kilka zdjęć przy zaporze na Jeziorze Myczkowskim (która w odróżnieniu od tej w Solinie, rzeczywiście ma klimat; dzisiaj, w pochmurny lipcowy wieczór, jezioro pokazuje swoją mroczną stronę) i na granicę!

Zapora na Jeziorze Myczkowskim

Jezioro Myczkowskie (lipiec 2017), dużo mniejsze i bardziej tajemnicze, niż Solińskie


Niedziela wieczór, to pewnie szybko przejedziemy i może uda się gdzieś dalej zajechać - myślimy sobie. Tere fere. Kolejka ukraińskich busów ma chyba 2 kilometry i ani drgnie. Niby ostatnio wzrósł ruch na granicy, ale żeby aż tak? ;) początkowo stoimy razem z busiarzami, ale okazuje się, że osobówki mają odrębną kolejkę - dla nich jest 3, dla busów i tax free po jednym stanowisku odprawy.

Na granicy w Krościenku spora kolejka, ale idzie szybko


Przed nami jest prawie 30 aut, ale idzie dość szybko - na Ukrainie jesteśmy (dla mnie to szósty pobyt) po 1 godzinie 20 minutach, o 22.40 ukraińskiego czasu. Wymieniamy kasę (kurs 6,75 UAH / PLN, czyli dość słaby). Teraz chcemy już tylko dojechać jak najbliżej Borżawy, czyli połoniny-symbolu całych Karpat ukraińskich, na której nigdy wcześniej nie byłem... ale jazda po ciemku po terenie, jakby nie było, górskim, to żadna zabawa (tracimy widoki, a poza tym od dobrych kilkunastu godzin nie śpimy), więc oczywiście nie osiągamy nawet Turki. Gdzieś za Starym Samborem, 60 km od granicy, stawiamy hondę i zasypiamy. Cel nr 1 - Ukraina - osiągnięty. Cel nr 2 - Borżawa - musi jeszcze poczekać...


Może zainteresować Cię też:






Na Ukrainę jeżdżę od 2014 roku - byłem już m.in. we Lwowie, w Kijowie, na wybrzeżu czy na Polesiu (i ciągle mam ochotę na więcej!). Sylwestrowy wyjazd 2014/15 był moim pierwszym pobytem w tym kraju i jedną z pierwszych wycieczek zagranicznych. Wybierasz się tam? Przeczytaj moje ukraińskie teksty. A jeśli chcesz dowiadywać się o moich podróżach na bieżąco, dołącz do grona czytelników na Facebooku! (fb.com/zamiedzaidalej)
Share:

0 komentarze:

Prześlij komentarz





W tej witrynie są wykorzystywane pliki cookie, których Google używa do świadczenia swoich usług i analizowania ruchu. Twój adres IP i nazwa użytkownika oraz dane dotyczące wydajności i bezpieczeństwa są udostępniane Google, by zapewnić odpowiednią jakość usług, generować statystyki użytkowania oraz wykrywać nadużycia i na nie reagować. (więcej informacji w polityce prywatności)

Poznajmy się!

Cześć! Mam na imię Szymon. Cieszę się, że się tu znalazłeś - nie pożałujesz! Znajdziesz tu relacje z moich podróży, praktyczne wskazówki i porady, fotografię podróżniczą i osobiste przemyślenia. Czytaj, oglądaj, inspiruj się i... ruszaj w świat! A jeśli chcesz mnie o coś zapytać, to zwyczajnie napisz do mnie w komentarzu, na Facebooku czy mailem. (więcej o mnie tutaj)

Wesprzyj mnie lajkiem! :)

Moje artykuły

© Szymon Król / Za miedzą i dalej 2021. Wszystkie prawa zastrzeżone/All rights reserved. Obsługiwane przez usługę Blogger.

Blog Archive

BTemplates.com