Kasprowy Wierch - opis szlaku

Kasprowy Wierch popularną górą jest. Popularną i do tego najczęściej osiąganą za pomocą... kolejki linowej. A do kolejki linowej najczęściej jest też... kolejka. Ludzka. Stoją młodsi, starsi, rodzinki i single. A gdyby tak spróbować osiągnąć Kasprowy nieco inaczej? Pieszo? (bo tak, na tę górę można dostać się również na własnych nogach!)

Kasprowy, chociaż leży mniej więcej pośrodku Tatr, to jeden ze szczytów Tatr Zachodnich - które zasadniczo mają nieco bardziej "pagórowato-trawiasty" i nieco łagodniejszy charakter, niż Tatry Wysokie (te są bardziej skaliste). Kiedy patrzymy z Hali Gąsienicowej, widzimy tę górę - za pierwszym razem się zdziwiłem, bo myślałem, że będzie wyglądać nieco inaczej... taki mało rzucający się w oko pagórek. Tak czy inaczej - nie jest to ostry skalisty szczyt, jak Mnich ;)


A szlaki? Z Kuźnic prowadzą dwa, żaden z nich nie wymaga używania rąk ani pokonywania skałek. Łańcuchów też nie ma! Co do urwisk - to na jednym ze szlaków jest ich kilka (za to na drugim nie ma w ogóle), ale ścieżka wiedzie nieco dalej od nich, w bezpiecznej odległości. Tak zwanej ekspozycji (czyli ogólnego otwarcia na strome zbocza pod nami) też praktycznie nie ma. Krótko mówiąc: Kasprowy (jeśli mówimy tu o warunkach letnich, tzn. bez śniegu i lodu) jest dość łatwym szczytem. Można się zmachać, to fakt. Trochę się idzie - ale poza tym nie ma trudności.

Szlaki na Kasprowy z Kuźnic

Szlak nr 1: zielony szlak przez Myślenickie Turnie

Uwaga! Tędy można dojść tylko na Kasprowy, aż do szczytu nie ma żadnego szlaku, który odbijałby gdzieś indziej. Nie ma też po drodze schroniska.

Zaczynamy w Kuźnicach. Początkowo idziemy w stronę Kalatówek (przez jakieś 2 minuty) - aby zaraz znaleźć odbicie zielonego szlaku na Kasprowy. Przez jakieś 30-40 minut idziemy wzdłuż potoku Bystra - dość spory strumień, trudno go przeoczyć. W pewnym momencie po prawej będzie mostek w bok i w tym rejonie praktycznie żegnamy się z wodą (kawałek dalej przejdziemy jeszcze kładką nad potokiem, od tej pory już nie będzie nigdzie żadnego strumienia. Chwilowo zostaje nam nudna droga przez las).

Po ok. 1 godzinie 30 minutach od startu powinniśmy być na Myślenickich Turniach (przystanek kolejki na Kasprowy - ogólnie rzecz biorąc, cały czas idziemy w miarę równolegle do niej). Pod stopami w zasadzie cały czas mamy ścieżkę z kamienia. Kiedy wyjdziemy poza górną granicę lasu, po prawej odsłonią się widoki na Tatry Zachodnie, w tym też na Giewont.

Tu szlak zaczyna dość ostro zakręcać. Dalej łatwo - jest kamienna dróżka (momentami przechodząca w schodki). Kiedy po lewej stronie zobaczymy urwisko, to znaczy, że jesteśmy już niedaleko szczytu. Szlak dalej jest dość monotonny (co nie znaczy, że brzydki - ale nie dzieje się zbyt wiele). Po ok. 3 godzinach od startu meldujemy się na Kasprowym (1987 m.n.p.m.). Na samej górze odsłania się panorama - również na Tatry Wysokie, do tej pory zasłonięte :)

Szlak nr 2: niebieski/żółty szlak przez Halę Gąsienicową

Możliwość druga, moim zdaniem o wiele ciekawsza (i dużo bardziej różnorodna, a na pewno oferująca piękniejsze widoki) to szlak przez Halę Gąsienicową. Z Kuźnic można tam dotrzeć na dwa sposoby - przez Boczań (niebieskie oznakowanie) i Jaworzynkę (żółte). Nie powtarzając się za bardzo (bo oba szlaki na Gąsienicową opisałem w tym artykule), napiszę tylko o głównej różnicy między tymi trasami: przez Jaworzynkę podejście jest początkowo niemal płaskie, a potem bardziej strome; szlak jest nieco bardziej urozmaicony. Z kolei trasa przez Boczań wznosi się dość równomiernie i dłużej możemy cieszyć się ładnymi widokami.

Oba szlaki łączą się na Przełęczy między Kopami, stamtąd niebieskie znaki doprowadzą nas (najpierw lekko w górę, potem schody w dół) na Halę Gąsienicową. Stąd już widać nasz cel, charakterystyczny ze względu na obserwatorium astronomiczne (i stację kolejki linowej) na szczycie - ale gdyby nie one, to raczej nie rzucałby się w oczy. Świetne widoki są za to na Tatry Wysokie. Możemy stąd iść do Murowańca (to schronisko, jakby co), ale wcale nie musimy - jeśli tego nie robimy, kierujemy się jeszcze chwilę za niebieską farbą, mijamy stację IMGW i wchodzimy na żółty szlak, trochę w prawo.

Od Hali Gąsienicowej idziemy początkowo lekko pod górę, znakowanie jest podwójne (żółto-czarne). Po lewej mamy Dwoiśniak (jeziorko poniżej naszej trasy) - a przy stacji kolejki krzesełkowej czarny szlak odchodzi w stronę Świnickiej Przełęczy. Potem jeszcze trochę pod górę (ale już trochę ostrzej, przechodzimy też pod wyżej wspomianym wyciągiem) i mamy kolejne rozdroże (ok. 50 minut od wejścia na Halę). Na lewo zielona ścieżka na Liliowe, na prawo - żółta na Kasprowy. Tu jest też ostatni przecinający naszą drogę strumień.

Tu już ostatnia prosta. Podejście pod górę po trawiastym zboczu, którym zimą prowadzi trasa narciarska. Z boku mamy kolejkę krzesełkową, a szczyt przybliża się z każdą chwilą. Pod koniec, przy popatrzeniu w tył, ładny widok na Gąsienicową (w tym Murowaniec, z tej perspektywy malutki) i kiedy już człowiek powoli zaczyna się męczyć podejściem, szlak praktycznie się wypłaszcza i wyprowadza na Suchą Przełęcz (1950 m.n.p.m.). Stąd już dużo lepsze widoki - bo obejmują też Słowację :) na sam wierzchołek już tylko 5 minut podejścia. Od Kuźnic szlak powinien nam zająć ok. 3 godziny 30 minut (szczególnie jeśli robimy sporą ilość zdjęć i postojów)

I już. Wyszliśmy na Kasprowy. Było trudno? ;)



Może zainteresować Cię też:

• pogranicze Bieszczadów i Beskidu Niskiego - czyli Łupków,

• felieton "Góry są mi potrzebne",

• jesienna relacja z Trzech Koron.

Tatry - najwyższe góry w Polsce, przez dość długi czas rzadko były moim celem podróżniczym. Teraz podoba mi się tam w zasadzie tak bardzo, jak w różnych innych górach - zajrzyj tutaj, żeby zobaczyć moje tatrzańskie artykuły. A jeśli chcesz dowiadywać się o tym, co u mnie i o moich podróżach na bieżąco, dołącz do grona czytelników na Facebooku! (fb.com/zamiedzaidalej)